Lepiężnik różowy (Petasites hybridus) pochodzi z Europy, na północ od Skandynawii. Rośnie też w Azji Zachodniej i został z powodzeniem wprowadzony do Ameryki Północnej. Zazwyczaj rośnie w zacienionych miejscach lub w pobliżu dróg położonych nad wodą. Równie dobrze rośnie w mokrych łąkach, glinach bagnach, równinach zalewowych, i wilgotnych pobocza. Lepiężnik różowy ma ogromne liście przypominające liście rabarbaru.
Rosną one wystarczająco duże, aby ochronić głowę człowieka przed słońcem lub deszczem, dlatego też Grecy nazwali go kapelusz. Lepiężnik różowy nadaje się do: lekkich (piaszczystych), średnich (gliniastych) i ciężkich (gliniastych) gleb. Odpowiednie pH: kwasowe, neutralne i zasadowe (alkaliczne) gleby.
Kwiaty rosną pod liśćmi w lutym. Różowe łodygi kwiatów wysuwają się spod ziemi, przypominając grzyb. W pełni rozciągnięte, kolce kwiatowe są fioletowe u podstawy, o bladych czerwono – liliowych kwiatach. Leczniczo wykorzystywane są liście, kwiaty, łodygi i korzenie.
Skład: sole, kwasy, witaminy, pektyny, śluz, garbniki, żywice, olejek lotny, flawonoidy, gorycze, inulinę, alkaloidy, petazynę, flawony, laktony terpenowe.
Lepiężnik różowy – właściwości lecznicze
Korzeń i liście działają we wszystkich następujących stanach: przeciwbólowo-przeciwzapalnych, przeciwzapalnych, napotnych, moczopędnych, niedomaganiach układu krążenia. W niedawnych badaniach, zidentyfikowano silne działanie rośliny w kierunku rozszerzania naczyń krwionośnych.
W przeszłości wysuszony sproszkowany korzeni był zmieszany z winem i stosowany, jako lek przeciwko zarazie i innym pokrewnym chorobom. W swojej sproszkowanej formie lepiężnik różowy służył także do wyeliminowania robaków jelitowych, jako lek moczopędny i stymulujący miesiączki. Zewnętrznie proszkiem posypywano wrzodziejące rany.
Roślina ma właściwości tonizujące i wykrztuśne, przeciwskurczowe, jest, więc stosowana w leczeniu wielu chorób związanych z układem oddechowym. W Szwajcarii przeprowadzono badanie, które udowodniło, że lepiężnik różowy może być skuteczny w leczeniem kataru siennego bez działania uspokajającego leków przeciwhistaminowych.
Badania kliniczne przeprowadzono w 1998 roku w celu określenia wpływu zioła na wentylację płuc i reaktywność oskrzeli u pacjentów z astmą i przewlekłym obturacyjnym zapaleniem oskrzeli. Badania potwierdziły właściwości lecznicze rośliny w tych schorzeniach.
Lepiężnik różowy – zastosowanie
Roślina ma właściwości przeciwpasożytnicze, więc ma również skuteczne działanie w stanach chorobowych żołądkowo-jelitowych, ponieważ pomaga ona wzmocnić trawienie. Jest szczególnie użyteczna w przypadku, gdy niestrawność wynika z zatkania przepływu żółci. Działa bardzo dobrze na żołądek, kanały żółciowe i dwunastnicę. Była stosowany z powodzeniem w naturalnym leczeniu kolki. A także, jako środek zaradczy na zapalenie dróg moczowych, łącznie z leczeniem kamieni nerkowych.
Właściwości przeciwbólowe rośliny sprawiają, że jest to dobry wybór w celu złagodzenia i zapobiegania bólom głowy. Największe badanie, które przeprowadzono, dotyczyło 245 osób, które cierpiały na migrenę. Grupa, która przyjmowała 75 miligramów lepiężnika różowego dwa razy dziennie przez cztery miesiące, wykazała, że przy regularnym spożyciu roślina może być użytecznym ziołowym lekiem na migrenowy ból głowy. Roślina zawdzięcza takie działanie zawartości w swoim składzie związków petasynę i izopetasynę, które osiąga efekt rozkurczowy i eliminuje ból. Wspomniane substancje występują nie tylko w kłączach i korzeniach, ale także w liściach.
Niektórzy zielarze używali tej rośliny, jako okładu, wykonanego na bazie świeżych liści lub liści i kwiatów. Okłady do stosowania zewnętrznego znalazły zastosowanie przy stanach zapalnych skóry lub bezpośrednio nakładanych na rany.
Lepiężnik różowy mając swoje zastosowanie w leczeniu ziołowym chorób w obrębie dróg oddechowych wpływa leczniczo na takie dolegliwości jak:
- astma
- zapalenie krtani,
- zapalenie gardła,
- zapalenie oskrzeli, dychawica oskrzelowa,
- zapalenie płuc,
- gruźlica,
- katar i kaszel.
Ponadto roślina wykazuje zastosowanie do uzdrawiania w takich schorzeniach jak:
- choroby zakaźne – grypa, świnka, ospa, odra,
- choroby związane z układem rozrodczym kobiety: upławy, zapalenie jajników i jajowodów, świąd, przedłużające się krwawienia, miesiączkowe, opryszczka płciowa,
- choroba wrzodowa, skurcze jelit, stany zapalne trzustki,
- hemoroidy,
Lepiężnik różowy – sposoby użycia
Lepiężnik różowy jako herbata ziołowa:
Umieścić 1 łyżeczkę zmielonego korzenia rośliny w 200 ml wody i doprowadzić do wrzenia. Gotować przez 10-15 minut. Pij trzy razy dziennie.
Lepiężnik różowy jako nalewka:
Można spożywać 1- 2 ml nalewki trzy razy na dobę.
Roztwór na bazie alkoholu
10 dag mielonego kłącza zalać 300 ml gorącego alkoholu 40-60%, i odstawić na okres około tygodnia, następnie przecedzić. Stosować, jako lek wykrztuśny, rozkurczowy, żółciopędny w dawce nie większej niż 5-10 ml dziennie. Osoby cierpiące na stany uczuleniowe również mogą odczuć poprawę zdrowia. Jeśli roślina nie wykazuje u danej osoby objawów alergicznych, można przygotowanym roztworem przemywać zmiany skórne. Stwierdzono pozytywne efekty lecznicze w przebiegu atopowego zapalenia skóry.
