Napięcie przedmiesiączkowe z angielskiego premenstrual syndrome, w skrócie PMS, jest to zespół objawów psychicznych, fizycznych i emocjonalnych, które występują przed menstruacją.
Napięcie przedmiesiączkowe zazwyczaj trwa od kilku do kilkunastu dni. Może towarzyszyć kobiecie zarówno przed menstruacją, jak i w pierwszych dniach miesiączki.
Wokół PMS narosło wiele fałszywych przekonań, które powielane są w mediach. Przede wszystkim napięcie przedmiesiączkowe nie jest traktowane poważnie. Jest to choroba, która dotyka około 20% kobiet, część z nich wymaga leczenia, a w dalszym ciągu napięcie miesiączkowe traktowane jest, jako pewien rodzaj kobiecej histerii.
Objawy napięcia przedmiesiączkowego
Jak sama definicja wskazuje, napięcie przedmiesiączkowe jest składową objawów psychicznych, ale i fizycznych.
Nie każda kobieta ma takie same objawy i co więcej, nie każda kobieta co miesiąc ma te same objawy. Innymi słowy, z miesiąca na miesiąc objawy u jednej tylko kobiety mogą się zmieniać.
Do najczęstszych objawów zalicza się:
Psychiczne objawy
- rozdrażnienie
- agresja
- depresja
- ogólne przemęczenie
- płaczliwość
- huśtawka nastrojów
- problemy z koncentracji
Fizyczne objawy
- bóle głowy
- problemy ze wzrokiem
- bóle piersi
- bóle pleców
- wzdęcia
- wzrost masy ciała nawet do 4 kg (jest to spowodowane zatrzymywaniem wody w organizmie)
- potliwość
- pojawiający się trądzik przed miesiączką
Przyczyny napięcia przedmiesiączkowego
Medycyna do tej pory nie jest w stanie stwierdzić, jakie konkretne problemy i działania wywołują napięcie przedmiesiączkowe.
Najczęściej jednak wspomina się o zaburzonej gospodarce hormonalnej, w której to kobiety pod koniec cyklu miesiączkowego produkują estrogen w nadmiernej ilości, przy niedoborze progestagenów.
Na napięcie przedmiesiączkowe może mieć wpływ podwyższanie się prolaktyny, która u większości kobiet ma stały poziom. Niestety u części kobiet hormon ten podwyższa się w niektórych fazach cyklu miesiączkowego.
Lekarze przyczyn PMS upatrują także w nieodpowiednim odżywianiu, niezdrowym stylu życia, braku ruchu, niehigienicznym trybie życia czy nawet w czynnikach genetycznych.
Leczenie napięcia przedmiesiączkowego
Zanim rozpocznie się leczenie napięcia przedmiesiączkowego, trzeba uzyskać pewność, że nasze objawy są związane właśnie z tą dolegliwością. W tym celu należy zbadać poziom hormonów w swoim organizmie.
Z jednej strony konieczne jest pobranie krwi, aby określić poziom prolaktyny i hormonów płciowych, a z drugiej strony wykonuje się cytologię hormonalną. Cytologia ta polega na potrójnym pobraniu wymazu z pochwy. Pierwszy wymaz ma miejsce między 6 a 9 dniem cyklu, drugi wymaż między 13, a 14, a trzeci wymaz około 21-24 dnia cyklu.
Kliknij "Polub tę stronę", a będziesz na bieżąco z najnowszymi artykułami.
Jeżeli lekarz zdiagnozuje zespół napięcia przedmiesiączkowego, może zlecić leczenie farmakologiczne.
W Stanach najczęściej w leczeniu PMS stosowane są tak zwane antydepresanty, czyli leki, które działają na poprawienie nastroju i przepisywane są przez lekarza psychiatrę. W Polsce jednak ten problem jest zamiatany pod dywan i kobiety zmagające się z huśtawką nastroju, czy nawet stanami depresyjnymi, które powoduje PMS, nie mogą liczyć na taki sposób leczenia.
W Polsce zazwyczaj są to leki przeciwbólowe i rozkurczowe, środki roślinne, preparaty witaminowe, albo środki moczopędne. Zdarza się jednak, że ginekolog przepisuje progestagen w tabletkach, do zażywania przed miesiączką.
Jeżeli kobieta zażywa środki antykoncepcyjne, nie powinna zmagać się z objawami PMS, ponieważ zapewniają one stały poziom hormonalny w organizmie. Dlatego też tabletki antykoncepcyjne polecane są przy zmniejszeniu objawów napięcia przedmiesiączkowego.
Domowe sposoby na napięcie przedmiesiączkowe
W celu zmniejszenia objawów, jakie występują kilka dni przed planowaną miesiączką, warto zastosować się do niżej wymienionych rad.
Mogą one uśmierzyć bóle, uciszyć niektóre objawy, a nawet w przypadku niektórych kobiet w ogóle zniwelować problem.
Domowe sposoby na PMS:
- zdrowe odżywianie – to znaczy regularne 3-4 posiłki dzienne. Dieta bogata w owoce, warzywa, tłuszcze roślinne i produkty pełnoziarniste. Warto unikać produktów wzdymających.
- stosowanie produktów żywieniowych, które mają działanie moczopędne – należą do nich rzeżucha, albo natka pietruszki.
- rezygnacja z używek takich jak papierosy, alkohol czy kawa.
- wysypianie się – przeciętny człowiek powinien spać około 8 h dziennie, aby zregenerować organizm.
- zrezygnowanie z napojów gazowanych, które mogą powodować dodatkowe wzdęcia.
- uprawianie ruchu – niekoniecznie musi to być wycieńczający sport, ale codziennego spacery, czy taniec korzystnie wpływają na organizm.
- ograniczaj stres – warto oszczędzać swój organizm, szczególnie w okresie przed miesiączkowym. Warto stosować techniki relaksacyjne.
- relaks – czyli jak najwięcej odpoczynku, relaksu, joga, rozciąganie, masaże, czy pływanie w basenie.
- picie dużej ilości wody – woda oczyszcza organizm z toksyn.
- zażywanie witamin – A, D, E, C i B to witaminy, które należy systematycznie uzupełniać, jeżeli nasza dieta nie jest bogata w którąś z nich.
Zostaw komentarz