Heterochromia to przypadłość, która występuje niezwykle rzadko. Niezależne statystyki podają, że ta dolegliwość dotyczy bowiem tylko około 1% wszystkich ludzi żyjących na świecie. Co warto wiedzieć o tej chorobie? Jakie są jej objawy, przyczyny oraz jak leczyć tę dolegliwość? O tym wszystkim dowiecie się czytając nasz dzisiejszy wpis.
Heterochromia to choroba charakteryzująca się zaburzeniami rozwoju tęczówki, które mają różne barwy. Ludzie z tą dolegliwością posiadają inaczej położony barwnik na przynajmniej dwóch częściach tęczówki jednego oka. Prowadzi to do tego, że posiadają oni oczy o odmiennym zabarwieniu. Teoretycznie może wydawać się, że ta dolegliwość jest groźna i sygnalizuje bardzo poważne problemy ze zdrowiem. W praktyce jednak heterochromia nie jest w żaden sposób uciążliwa oraz nie powoduje powstawania żadnych wad wzroku.
Trzeba zaznaczyć, że heterochromia występuje nie tylko u ludzi, ale także u zwierząt. Często wiąże się to z brakiem pigmentu melaniny lub zbyt dużą obecnością tego elementu w organizmie. Warto wiedzieć, że melatonina przyczynia się do nadawania koloru oczom, włosom oraz skórze. Jeśli dana osoba ma zachwiane wartości tego składnika, to wtedy często dochodzi do zaburzeń i oko może mieć wówczas różne odcienie.
Istotna informacją jest fakt, że wyróżnia się dokładnie dwa rodzaje tej przypadłości. Są to heterochromia iridis częściowa oraz heterochromia iridis całkowita. Czym charakteryzują się te konkretne dolegliwości?
Heterochromia iridis
Heterochromia iridis częściowa odznacza się tym, że dana część tęczówki jednego oka ma inną barwę, niż pozostała. Dzieje się tak na przykład wtedy, kiedy człowiek dostrzega, że posiada oko, które ma minimum dwa kolory (jak choćby zieloną i brązową). Tymczasem heterochromia iridis całkowita przyczynia się do wystąpienia dwóch różnych barw tęczówki u jednej osoby albo zwierzęcia. Co to dokładnie oznacza w praktyce? W przypadku tej dolegliwości człowiek lub zwierzę mają oczy w dwóch różnych kolorach; na przykład posiadają jedno oko zielone, a drugie brązowe itp.
Heterochromia – jakie są przyczyny występowania tej dolegliwości?
Za powstawanie tej choroby odpowiada kilka czynników. Jednym z najczęstszych jest dziedziczenie. Jeśli zatem ktoś w danej rodzinie miał problemy z heterochromią to nie można wykluczyć, że jego potomkowie również będą musieli borykać się z taką przypadłością. Warto zauważyć, że za heterochromię dziedziczoną w głównej mierze odpowiada patologia na etapie formowania się tęczówki.
Inną z przyczyn powstawania tej dolegliwości jest także jaskra. Choroba ta przyczynia się do powstawania nieodwracalnych zmian w nerwie wzrokowym oraz w siatkówce. Chorzy, którzy stosują leki na tę dolegliwość muszą liczyć się z tym, że niejako „w pakiecie” nabędą także heterochromię. Jak podają bowiem statystyki, dużo osób zażywających kroplę przeciwko jaskrze miało właśnie potem problemy z barwa tęczówki.
Warto też wspomnieć o nerwiakowłókniakowatości typu 1. Trzeba podkreślić, że ta choroba genetyczna, która dziedziczona jest autosomalnie dominująco, także wpływa na powstanie heterochromii i przyczynia się do zaburzeń z tęczówką. Z tą przypadłością kłopoty mają także osoby, które w przeszłości uszkodziły oko – lub oczy – w wyniku różnych czynników zewnętrznych. Inne przyczyny występowania tej choroby to stany zapalne siatkówki czy rogówki, guzy oraz tętniaki.
Jakie są objawy heterochromii?
Wiele osób, które zauważyły u siebie różne barwy lewego i prawego oka są tym faktem przerażone. Na szczęście, heterochromia całkowita czy częściowa jest wadą (najczęściej dziedziczoną, znacznie rzadziej nabywaną), która nie wpływa negatywnie na jakość widzenia oraz nie sprzyja powstawaniu innych wad wzroku. Ponadto, ta dolegliwość nie powoduje innych zaburzeń związanych z prawidłowym funkcjonowaniem organizmu. Co ciekawe, bardzo dużo ludzi znanych z pierwszych stron gazet ma heterochromię, a jakość ich życia wcale na tym nie ucierpiała. Są nawet osoby, które specjalnie decydują się zakładać różne soczewki, aby uzyskać ten niezwykły efekt.
Jak leczyć heterochromię?
Tak jak już wspomnieliśmy – ta dolegliwość nie jest groźna (chociaż na początku może być tak odbierana) i nie powoduje żadnych kłopotów ze wzrokiem oraz nie przyczynia się do gorszego komfortu widzenia. Nic więc dziwnego, że leczenie obejmuje tylko choroby towarzyszące tej przypadłości. Jeśli na przykład heterochromia powstała na wskutek zażywania kropli na jaskrę, to wtedy oczywiście ta druga dolegliwość – znacznie bardziej poważna – musi być leczona odpowiednimi lekami. Jeśli zaś ktoś ma samą heterochromię, to nie musi zażywać żadnych medykamentów.
Są jednak osoby, którym nie podoba się to, że mają jedno oko na przykład barwy zielonej, a drugie niebieskiej – w przypadku heterochromii całkowitej. W takim przypadku lekarze często zachęcają do zakładania kolorowych soczewek, które sprawiają, że dana osoba znowu ma oczy w tej samej barwie. Większości jednak heterochromia w ogóle nie przeszkadza.
