Stokrotka pospolita (Bellis perennis) to bardzo znana w Polsce roślina. Można ją spotkać na łąkach i trawnikach, także w mieście, a jej znakiem charakterystycznym są białe, niewielkie kwiatki. Stokrotka to niepozorna roślina i mało kto wie, że skrywa ona wiele zdrowotnych właściwości. W ramach fitoterapii wykorzystuje się ją od wieków, a w średniowieczu była ona nawet poświęcana Matce Bożej.
Stokrotka pospolita – właściwości lecznicze
Stokrotka pospolita wspominana była już przez św. Hildegardę z Bingen, która opisywała roślinę jako środek idealny m.in. do „oczyszczania krwi”. W germańskiej mitologii była ona symbolem płodności. Dziś niewiele osób zdaje sobie sprawę, że stokrotka jest bardzo cenną rośliną pod względem leczniczych właściwości, jakie w sobie skrywa.
Przygotowane na bazie stokrotki napary i inne środki sprawdzą się w szczególności w przypadku skąpomoczu (zwiększą jego wydalanie), a także do przyspieszenia metabolizmu i szybszego usunięcia z organizmu wszelkich szkodliwych produktów powstałych w trakcie procesów przemiany materii. Ponadto może okazać się pomocna w nieżycie żołądka lub jelit, skutecznie zwiększa również łaknienie.
Stokrotka może wspomagać pracę wątroby oraz całego układu trawienia. Działa wzmacniająco na ludzki organizm, uszczelnia naczynia krwionośne (także włosowate) i pobudza wydzielanie oskrzelowego śluzu, a więc ułatwia odkrztuszanie. Mocny wywar przygotowany na bazie stokrotki pospolitej może skutecznie zmniejszyć obrzęk przy stłuczeniu.
Kliknij "Polub tę stronę", a będziesz na bieżąco z najnowszymi artykułami.
Roślina znajduje również zastosowanie przy różnego rodzaju schorzeniach skóry, takich jak egzema, zapalenie czy trądzik. W kosmetyce wykorzystywana jest jako jeden ze składników preparatów o charakterze ściągającym, regenerującym, a także przeciwzapalnym.
Stokrotka pospolita – zastosowanie
Stokrotka pospolita należy do rodziny astrowatych. To bylina, choć może być również rośliną jednoroczną. Lubi klimat umiarkowany i ciepły. Na terenie Polski występuje w stanie naturalnym i można napotkać ją niemal wszędzie – na łąkach, pastwiskach, a nawet przydomowych trawnikach. Można ją znaleźć także w pozostałych krajach Europy, na terenie Azji Zachodniej, Libii i Azerbejdżanu. Zwykle osiąga wysokość do 20 cm.
Surowcem lekarskim w przypadku stokrotki pospolitej jest kwiat. Zawiera on garbniki, substancje gorzkie, śluz, saponiny, kwasy organiczne, duże ilości soli mineralnych, jak również olejki eteryczne. Roślina jest w całości jadalna, ma charakterystyczny, miętowy smak. Sezon na zbieranie kwiatów i liści trwa do końca września. Należy rozłożyć je cienką warstwą na papierze oraz suszyć w miejscu przewiewnym, nienasłonecznionym.
Obecność saponin sprawia, że stokrotka pospolita jest wykorzystywana w szczególności w przypadku schorzeń górnych dróg oddechowych. Pobudza ruch nabłonka rzęskowego i działa wykrztuśnie. Napar przygotowany z ziela stokrotki może obniżać ciśnienie krwi i przeciwdziała miażdżycy. W medycynie ludowej roślinę stosowano jako środek przeciwgorączkowy i przy różnego rodzaju krwawieniach – nawet z płuc.
Stokrotka pospolita – sposób użycia
Napar ze stokrotki pospolitej
2 łyżki kwiatów lub ziela należy zalać 1 szklanką wrzątku, parzyć pod przykryciem przez 20 minut, a następnie przecedzić. Zaleca się, by tak przygotowany napar pić 3-4 razy dziennie po 150-200 ml. W przypadku dzieci należy podawać 100 ml 3 razy dziennie, a niemowlętom 1-2 łyżeczki 3-4 razy na dobę.
Tak przygotowany napar nie tylko wpływa na ciśnienie krwi, ale może również regulować przemianę materii, działać moczopędnie i odtruwająco, a nawet regulować cykl miesiączkowy oraz wypróżnienia.
Kąpiel z dodatkiem stokrotki pospolitej
20 g kwiatów stokrotki należy wymieszać z babką lancetowatą, szałwią, krwawnikiem, kwiatami nagietka (wszystkie surowce po 20 g) oraz ok. 2 litrami wody. Całość należy podgrzewać pod przykryciem na małym ogniu przez 2 minuty. Tak przygotowany odwar należy następnie przecedzić i przelać do wanny napełnionej wodą o temperaturze do 38 st. C. Taka kąpiel powinna trwać nie dłużej niż 20 minut.
Okład z dodatkiem stokrotki pospolitej na nerwobóle
Do 20 g kwiatów stokrotki należy dodać kwiaty podbiału, mniszka oraz słonecznika (po 20 g każdego surowca). Następnie 1-2 łyżki wymieszanych kwiatów należy zwilżyć wodą, podgrzać i przyłożyć do bolącego miejsca.
Tak przygotowany okład można bez obaw stosować zewnętrznie na ciało, bez względu na rodzaj przepisanych przez lekarza leków.
Syrop z kwiatów stokrotki pospolitej
Pół kilograma kwiatów należy wyłożyć na papierze i odczekać, aż wszystkie owady opuszczą kwiatostany. Następnie kwiaty przenosimy do pojemnika i zalewamy litrem wody, dodajemy też wyparzoną, pokrojoną w plastry cytrynę pozbawioną pestek. Odstawiamy mieszankę na 5 godzin, a po upływie tego czasu gotujemy przez 30 minut na wolnym ogniu (pod przykryciem). Tak uzyskany wywar należy odcedzić przez gazę, a potem do płynu dodać 750 g cukru. Kolejny krok to zagotowanie całości do uzyskania konsystencji syropu – może to potrwać kilka godzin. Gotowy, gorący syrop trzeba przelać do małych słoiczków, zakręcić i odwrócić do góry dnem.
Syrop przygotowany na bazie kwiatów stokrotki można wykorzystywać przy kaszlu i przeziębieniu – powinno się go zażywać 3 razy dziennie, po 1 łyżce. Po otwarciu słoiczka trzeba przechowywać go w lodówce.