Skrzywienie penisa jest częstą przypadłością trapiącą mężczyzn. Choć jest zjawiskiem stosunkowo często spotykanym (niektóre ze statystyk podają, ze dotyczy ok. 1-3 % mężczyzn) może wzbudzać uczucie dużego dyskomfortu i uniemożliwiać normalne funkcjonowanie. Warto jednak wiedzieć, że jeśli nie utrudnia podejmowania kontaktów seksualnych oraz penetracji nie ma powodów do obaw i podejmowania jakichkolwiek działań.
Skrzywienie penisa – przyczyny
Skrzywienie penisa objawia się najczęściej w okresie dojrzewania, kiedy dochodzi do pierwszych pełnych erekcji, podczas których ciała jamiste nierównomiernie wypełniają się krwią, skutkując skręceniem prącia w lewo, prawo, lub odchyleniem w górę lub dół. Wśród przyczyn wymienia się zarówno wrodzone jak i nabyte.
Skrzywienie prącia – przyczyny wrodzone
Najczęściej towarzyszy innym wadom wrodzonym układu moczowo- płciowego. Wymienić można np. spodziectwo – kiedy ujście cewki moczowej znajduje się na tylnej części prącia i penis przyjmuje skrzywienie brzuszne (odchylenie prącia w dół), a także wierzchniactwo, kiedy to analogicznie ujście cewki znajduje się na stronie grzbietowej prącia i powoduje odchylenie penisa w górę. Przyczyna wrodzona może tkwić także w nierównomiernym rozwoju ciał jamistych spowodowanych czynnikami genetycznymi.
Skrzywienie prącia – przyczyny nabyte
- Najczęściej spotykaną nabytą przyczyną skrzywienie prącia jest choroba Peyroniego, której nazwa pochodzi od nazwiska francuskiego chirurga, który po raz pierwszy opisał ją w XVIII wieku. Jest nazywana inaczej stwardnieniem plastycznym prącia i powoduje wytwarzanie płytek kolagenowych lub tkanki bliznowatej na trzonie prącia. W jej przebiegu dochodzi do zwłóknienia osłonek ciał jamistych, które choć niewidoczne mogą być wyraźnie wyczuwalne w formie małych stwardnień. Do objawów choroby zaliczane jest przede wszystkim skrzywienie penisa, a także ból podczas erekcji.
- Do skrzywienie prącia możne przyczyniać się również popularna stulejka, czyli zwężenie napletka uniemożliwiające jego zejście poza żołądź lub zbyt krótkie wędzidełko. W takich sytuacjach najczęstszymi objawiam są ból i skrzywienie.
- Inną możliwą przyczyną skrzywienia prącia może być mechaniczne uszkodzenie czyli złamanie prącia. Jest to sytuacja nagła, w której dochodzi do przerwania ciągłości błony białawej penisa. Towarzyszy temu charakterystyczny dźwięk, olbrzymi, nagły, przeszywający ból, a także natychmiastowy krwiak.
- Do przyczyn skrzywień nabytych zaliczyć można również wszelkie powikłania po zabiegach urologicznych, których skutkiem są nieprawidłowości w odchyleniu narządu.
Skrzywienie penisa – wskazania do leczenia
W większości przypadków nie ma konieczności podejmowania jakichkolwiek kroków leczenia. Jeśli skrzywienie nie powoduje dyskomfortu bólowego ani jakikolwiek utrudnień w podejmowaniu aktywności seksualnej nie powinno niepokoić. U większości pacjentów odchylenia w granicach 15 stopni nie wpływają na jakość zdrowia i życia. Nie ma dokładnie określonej granicy przy której wdrożenie leczenia jest koniczne. Zazwyczaj zakreśla ją samopoczucie pacjenta.
W przypadku bolesności podczas erekcji, trudności w odbyciu stosunku lub bólu w trakcie penetracji (zarówno pacjenta jak i jego partnerki) jak najszybciej należy umówić się na konsultację lekarską. Do grupy pacjentów u których wskazane jest podjecie działań medycznych zalicza się również mężczyzn dla których skrzywienie prącia jest źródłem złego samopoczucia i problemów natury emocjonalnej.
Wizyta u lekarza
Lekarz za pomocą badania ogólnego, a także obrazu z badania USG określi stan i poziom zaawansowania choroby. Na konsultację warto przynieść ze sobą zdjęcie penisa wykonanego w pełnej erekcji, które powoli lekarzowi na ocenienie stopnia odchylenia.
Jeśli informacje zdobyte poprzez wymienione okażą się niewystarczające, lekarz może zadecydować o wstrzyknięciu w ciała jamiste substancji powodującej wzwód.
Skrzywienie penisa – postępowanie medyczne
Lekarz może podjąć decyzję o rozpoczęciu leczenia zarówno farmakologicznego jak i chirurgicznego w zależności od stanu pacjenta i przyczyny choroby.
Leczenie farmakologiczne stosuje się zazwyczaj przy chorobie Peyroniego. Pacjentowi podaje się kolchicyny, para-aminobenzoesan potasu lub witaminę E. Popularne jest także podawanie zastrzyków sterydowych bezpośrednio do ciał jamistych. Kuracja taka trwa około kilku miesięcy i zazwyczaj przynosi pozytywne rezultaty.
Postępowanie chirurgiczne okazuje się być konieczne jedynie przy 10 % przypadków. Przy podjęciu decyzji o zabiegu lekarz może zaproponować kilka metod, takich jak :
- metodę Schroeder-Essed, polegająca na nałożeniu nierozpuszczalnych szwów na osłonkę białawą,
- metodę Nesbita – w której do penisa wprowadza się sól fizjologiczną (mającą wywołać wzwód) i w trakcie operacji zwęża się partie członka w których nie ma zmian, tak aby penis pozostał wyprostowany,
- wycięcie zmian i zgrubiałych tkanek powodujących zakrzywienie i zastąpienie je materiałami fizjologicznymi takim jak: skóra czy żyła lub materiałami syntetycznymi.
Po operacji może wystąpić czasowy dyskomfort z powodu obrzęku penisa lub utraty czucia który znika po kilku tygodniach. Przez okres 2 miesięcy po operacji zaleca się powstrzymanie od współżycia.
