Róża jest infekcją bakteryjną w górnej warstwie skóry. Jest podobna do innego zaburzenia skóry zwanego zapaleniem tkanki łącznej, która jest infekcją w dolnych warstwach skóry. Obydwa przypadki są podobne w wyglądzie i są traktowane w ten sam sposób.
Róża jest zwykle spowodowana przez bakterie Streptococcus grupy A. Zakażenie powoduje duże, podniesione czerwone plamy na skórze. Czasami róży towarzyszą również inne objawy, w tym pęcherze, gorączka i dreszcze. Róża najczęściej występuje na twarzy i nogach.
Róża – objawy
Objawy róży zwykle pojawiają się nagle. Na skórze pojawia się mały czerwony obszar. W ciągu kilku godzin znacznie się powiększa. Zakażenie rozprzestrzenia się jak fala pod skórą, tworząc podwyższoną granicę między zakażonym obszarem a otaczającą, zdrową skórą. Mniejsza gęsta tkanka pod skórą (tkanka tłuszczowa) jest szczególnie podatna na zakażenie.
Choroba ta charakteryzuje się bardzo dobrze rozgraniczonymi obszarami zaczerwienienia, bólem i obrzękiem, a także może być związana z objawami, w tym:
- gorączka,
- dreszcze,
- złe samopoczucie,
- czerwoną, obrzękniętą i bolesną skórę ze zwiększoną krawędzią,
- Rozszerzone węzły chłonne,
- blistry na dotkniętym obszarze,
- ból głowy,
- wymioty,
- zmęczenie.
Kiedy róża dotyka twarzy, obrzęk twarzy zazwyczaj zawiera nos i oba policzki.
Co powoduje różę?
Róża występuje, gdy bakterie Streptococcus grupy A penetrują zewnętrzną barierę skóry. Te bakterie normalnie żyją na skórze i na innych powierzchniach bez szkody. Mogą one jednak dostać się do skóry przez przecięcie powodować infekcję. Warunki, które powodują przerwy w skórze, takie jak uraz stopy i wypryski , mogą czasami prowadzić do róży. Choroba może także wystąpić, gdy bakterie rozprzestrzeniają się w kanałach nosa po infekcji w nosie i gardle.
Inne przyczyny róży obejmują:
- Wrzody na skórze.
- Nacięcia chirurgiczne.
- Ukąszenia owadów.
- Niektóre choroby skóry, takie jak łuszczyca.
- Obrzęk nogi z powodu problemów zdrowotnych, takich jak niewydolność serca i cukrzyca.
- Wstrzyknięcie nielegalnych narkotyków, takich jak heroina.
Kto jest zagrożony różą?
Małe dzieci (zwłaszcza w wieku od 2 do 6 lat) i osoby dorosłe w wieku powyżej 60 lat są bardziej narażone na rozwój róży. Osoby starsze, które mają słabe układy odpornościowe lub które mają problemy z gromadzeniem się płynów po zabiegu, są najbardziej narażone na ryzyko. Kilka grup jest również skłonne do rozwijania się róży.
Najbardziej podatna jest osoba z chorobą autoimmunologiczną, taką jak HIV. Osoby o słabym przepływie krwi przez żyły, które są blokowane, funkcja serca, która jest zmniejszona lub wady serca są również najbardziej skłonne do tego zakażenia. Osoby, które przebywają w stałych warunkach niehigienicznych, na przykład bezdomni wydają się być bardziej skłonne do rozwijania róży. Również alkoholizm jest kolejnym problemem związanym z rozwojem tej choroby i mnogością dodatkowych zakażeń.
Diagnoza w kierunku róży
Lekarz może zazwyczaj zdiagnozować różę. Wystarczy wykonać fizyczny egzamin i zapytać o objawy. Podczas badania lekarz sprawdzi, czy na twarzy i nogach nie wystąpiły opuchnięcia, zaczerwienione i ciepłe obszary skóry. Lekarz może również zapytać, o ostatnie inne rodzaje infekcji oraz nieznaczne obrażenia.
Jak róża jest leczona?
Większość osób z różą może być leczona w domu, ale niektórzy pacjenci wymagają leczenia w szpitalu. W zależności od nasilenia stanu, plan leczenia może obejmować środki domowe, leki lub zabiegi chirurgiczne.
Najczęstszym sposobem leczenia róży są antybiotyki, takie jak penicylina. Jeśli pacjent ma łagodny przypadek, może zamówić doustne leki. Bardziej poważne przypadki róży są zazwyczaj leczone w szpitalu, gdzie antybiotyki można podawać przez żyłę. Od czasu do czasu bakterie nie reagują na antybiotyk i trzeba spróbować innego rodzaju leku. Można również stosować środki przeciwbólowe w celu zmniejszenia dyskomfortu i leczenia gorączki.
Jakie leki można stosować?
- Penicylina V podana doustnie, (jako tabletki lub syrop).
- Wstrzyknięcie benzylpenicyliny.
- Flucloksacylina (np. Floxapen) (w postaci tabletek, syropów, domięśniowych lub do wlewów dożylnych).
- Erytromycyna (np. Erythroped) jest alternatywą dla penicyliny u osób z alergią na penicylinę.
Zabiegi chirurgiczne są wymagane tylko w niektórych przypadkach róży, które postępują szybko i powodują, że zdrowa tkanka umiera. Aby wyciąć martwą tkankę, konieczna może być operacja chirurgiczna.
Jaka jest długoterminowa perspektywa dla kogoś z różą?
Dla większości ludzi antybiotyki z powodzeniem potraktują krwinki w ciągu tygodnia. Jednak leczenie może trwać dłużej niż tydzień, aby skóra powróciła do normy. Osoby, które miały częste epizody róży, mogą potrzebować długoterminowego zapobiegawczego leczenia antybiotykami.
Bez leczenia mogą wystąpić różne powikłania, w tym:
- Ropień
- Zakrzepy
- Gangrena, która odnosi się do śmierci tkanki ciała
- Zatrucia krwi, które występuje, gdy zakażenie rozprzestrzenia się we krwi
- Zakażenie zastawek serca
- Stan zapalny stawów i kości.
Możliwe jest także, że zakażenie rozprzestrzeniło się do mózgu, jeśli pacjent ma różę blisko oczu. U niektórych osób bakterie mogą migrować do krwi. Infekcja może rozprzestrzeniać się do zaworów serca, a także stawów i kości. Powikłania mogą obejmować: wstrząs septyczny lub nawrót infekcji.
