Martwicze zapalenie powięzi to poważna infekcja bakteryjna skóry, która rozprzestrzenia się szybko i zabija miękką tkankę organizmu. Może w ciągu bardzo krótkiego czasu zniszczyć skórę, tłuszcz i tkanki pokrywające mięśnie. Choroba czasami nazywana jest bakteriami jedzącymi mięso. Kiedy występuje na narządach płciowych, nazywa się gangreną Fouriera. Martwicze zapalenie powięzi jest bardzo rzadkie, ale poważne.
Martwicze zapalenie powięzi – przyczyny
Martwicze zapalenie powięzi rzadko rozprzestrzenia się z osoby na osobę. Większość przypadków występuje przypadkowo i nie jest powiązane z podobnymi zakażeniami u innych. Najczęstszym powodem wystąpienia martwicy zapalenia powięzi jest to, że bakterie wchodzą do organizmu przez pęknięcie skóry, takie jak cięcie, zadraśnięcie, oparzenie, ukąszenia owadów lub ropienie rany. Większość osób, które cierpią na martwicze zapalenie powięzi, mają również inne problemy zdrowotne, które mogą zmniejszyć zdolność organizmu do walki z infekcją. Niektóre z tych stanów obejmują cukrzycę, chorobę nerek, raka lub inne przewlekłe schorzenia zdrowotne, które osłabiają układ odpornościowy organizmu.
Zazwyczaj zakażenia z bakterii Strep typu A są na ogół łagodne i łatwo się z nich wyleczyć. Ale w przypadku martwiczego zapalenia powięzi, bakterie szybko się rozprzestrzeniały po wejściu do organizmu. Infekują płaskie warstwy membrany znanej, jako powięzi, które są zespołami łączącymi tkanki, otaczające mięśnie, nerwy, tłuszcz i naczynia krwionośne. Zakażenie również uszkadza tkanki obok powięzi. Czasami toksyny (trucizny) wytwarzane przez te bakterie niszczą tkankę, którą infekują, powodując jej śmierć. W takim przypadku zakażenie jest bardzo poważne i może prowadzić do utraty kończyn lub śmierci.
Bazami przyczynowymi mogą być tlenowe, beztlenowe lub mieszane flory. Należy rozpoznać kilka odrębnych zespołów.
Trzy najważniejsze są następujące:
- Typ I lub wielozakrzepowy.
- Paciorkowce typu II lub grupy A.
- Przerwa gazowa typu III lub pęcherz miąższowy.
W martwiczym zapaleniu powięzi, stymulatory hemolityczne grupy A i Staphylococcus aureus, często są inicjującymi zakażającymi bakteriami. Mogą występować inne patogeny tlenowe i beztlenowe, w tym: Clostridium, Peptostreptococcus, Enterobacteriaceae, Coliforms (np. Escherichia coli), Pseudomonas, Klebsiella. Częstość martwiczego zapalenia powięzi wzrasta ze względu na zwiększenie liczby pacjentów z obniżoną odpornością na cukrzycę, raka, alkoholizm, niewydolność naczyń, przeszczepy narządów, zakażenie HIV lub neutropenie.
Martwicze zapalenie powięzi – objawy
Objawy często zaczynają się w ciągu kilku godzin po urazie i mogą wydawać się inną chorobą lub urazem. Niektórzy ludzie zakażeni martwiczym zapaleniem powięzi mogą narzekać na ból, podobnie jak przy „mięśniach naciągniętych„. Skóra może być ciepła z czerwonymi lub purpurowymi obszarami obrzęku, które rozprzestrzeniają się szybko. Na skórze mogą występować wrzody, pęcherze lub czarne plamki.
Pacjenci często mówią o swoim bólu, jako ciężkim i nieproporcjonalnym do tego, jak wizualnie obszar wygląda, gdy jest badany przez lekarza. Gorączka, dreszcze, zmęczenie lub wymioty mogą następować w początkowym odczuwaniu bólu.
Wczesne objawy (zwykle w ciągu 24 godzin) obejmują:
- Intensywny i silny ból, który może wydawać się nieproporcjonalny do wszelkich zewnętrznych objawów zakażenia na skórze.
- Małe, ale bolesne cięcie lub zadrapanie na skórze.
- Gorączka i inne objawy grypowe.
Zaawansowane objawy (zwykle w ciągu 3 do 4 dni) obejmują:
- Obrzęk bolesnego obszaru, wraz z wysypką.
- Biegunki i wymiotów.
- Duże ciemne plamy, które zamieniają się w pęcherze i wypełniają płynem.
Krytyczne objawy (zwykle w ciągu 4-5 dni) obejmują:
- Poważny spadek ciśnienia krwi.
- Toksyczny wstrząs z trucizn uwolnionych przez bakterie.
- Utrata przytomności.
Martwicze zapalenie powięzi – diagnostyka
Standardowym kryterium rozpoznania jest histologia próbek tkanek uzyskanych podczas chirurgicznego badania. Podczas chirurgicznego badania można ocenić integralność tkanki i głębokość inwazji. Aby pomóc zdecydować, którzy pacjenci wymagają chirurgicznego leczenia, szczególnie u osób z klinicznymi objawami, czasami lekarze mogą zlecić do wykonania testy laboratoryjne i radiologiczne.
Leukocytoza z neutrofilią, kwasica, zmieniony profil krzepnięcia, upośledzenie funkcji nerek, podwyższenie poziomu kinazy kreatyninowej i podwyższone markery zapalne, takie jak poziom białka C-reaktywnego, są przydatne, jeśli są postrzegane w całym kontekście klinicznym.
Martwicze zapalenie powięzi – leczenie
Martwicze zapalenie powięzi jest leczone antybiotykami (leki, które zabijają bakterie w ciele), które są podawane przez igłę do żyły. Ale ponieważ toksyny bakteryjne mogą zniszczyć tkankę miękką i zmniejszyć przepływ krwi, antybiotyki mogą nie dotrzeć do wszystkich zakażonych i umierających obszarów. Dlatego szybkie badanie chirurgiczne i usuwanie martwej tkanki oprócz antybiotyków jest często niezbędne w zapobieganiu infekcji.
Najlepszym sposobem zapobiegania infekcji bakteryjnej skóry jest zdrowy rozsądek i dobra pielęgnacja ran.
Dreny lub otwarte rany powinny być przykryte czystymi, suchymi bandażami, dopóki nie zostaną wyleczone.
Jeżeli pacjent ma otwartą ranę lub aktywną infekcję, musi unikać spędzania czasu w jacuzzi, wannie z hydromasażem, basenach i naturalnych wodach (np. jeziorach, rzekach, oceanach), dopóki infekcje nie zostaną wyleczone.
