Zespół bólowy miednicy mniejszej może świadczyć o toczącym się stanie zapalnym w jej obrębie, uskarżają się na niego kobiety sprawne biologicznie do urodzenia dziecka oraz kobiety po menopauzie. Silne dolegliwości bólowe zaburzają normalne funkcjonowanie kobiety i wymagają przyjmowania leków a czasami nawet przeprowadzenia zabiegu chirurgicznego.
Warto wiedzieć, że zespół bólowy miednicy mniejszej dotyczy nie tylko kobiet, lecz także mężczyzn, zwłaszcza z zapaleniem prostaty. W obrębie miednicy mniejszej funkcjonują inne narządy należące do układu płciowego, moczowego, pokarmowego, kostnego oraz naczyniowego i dlatego znalezienie przyczyny bólu jest tak trudne i wymaga przeprowadzenia szereg badań.
Przyczyny zespołu bólowego miednicy mniejszej
- Zaburzenia wynikające z uszkodzenia nerwów na przykład podczas zabiegów operacyjnych takich jak cesarskie cięcie.
- Na skutek przebytych w przeszłości zabiegów takich jak: zapalenie otrzewnej, pęknięcie wyrostka robaczkowego, poronienia septycznego.
- Blizny, zrosty po przebytych stanach zapalnych, urazach, wadach wrodzonych oraz wskutek endometriozy.
- Przebyte stany zapalne wywołane bakteriami takie jak: zapalenie jajników, macicy, jajowodów.
- Pęknięcie pęcherzyka jajnikowego w trakcie jajeczkowania.
- Używanie antykoncepcyjnej wkładki wewnątrzmacicznej.
- Przepuklina powłok brzusznych.
- Zespół jelita drażliwego.
- Zapalenie pęcherza moczowego.
- Guzy jajników, mięśniaki macicy.
- Zaburzenia depresyjne.
Zespół bólowy miednicy mniejszej – objawy
Dolegliwości bólowe w tym zespole mogą występować okresowo lub nieustannie powodując odczuwanie dolegliwości o różnym nasileniu, niestety bardzo często leki przeciwbólowe nie przynoszą ulgi.
- Ból w podbrzuszu trwający dłużej niż 6 miesięcy.
- Ból w okolicy krzyżowej poniżej pępka.
- Pieczenie w okolicy miednicy mniejszej.
- Niepokojące upławy.
- Dolegliwości bólowe odczuwane podczas stosunku seksualnego oraz podczas badania ginekologicznego.
- W badaniach laboratoryjnych krwi stwierdzony zostaje podwyższony poziom parametrów leukocytów oraz białka.
Dolegliwości zespołu bólowego miednicy mniejszej powodują nieprzyjemne doznania o różnym charakterze począwszy od pieczenia do odczuwania intensywnego uciskania. Niektóre osoby odczuwają napadowy charakter bólu, odbierany jak krótkie, ale silne doznania.
Diagnostyka zespołu bólowego miednicy mniejszej
Kliknij "Polub tę stronę", a będziesz na bieżąco z najnowszymi artykułami.
Badanie diagnostyczne rozpoczyna się od wywiadu lekarskiego, który jest bardzo istotny do poznania przyczyn występowania zgłaszanych dolegliwości w okolicy miednicy mniejszej. Dla ginekologa ważne są różne symptomy pochodzące nie tylko z okolicy narządów rodnych, ale także kręgosłupa i układu moczowego.
Zespół bólowy miednicy nie jest łatwy diagnostycznie i wymaga przeprowadzeniu wielu szczegółowych badań, dlatego ginekolog po badaniu wstępnym może skierować pacjentkę na diagnostykę szpitalną. Kobieta, u której występuje podejrzenie o zespół bólowy miednicy mniejszej poddawana jest badaniom laboratoryjnym takim jak: morfologia, wymaz do celów bakteriologicznych oraz na sprawdzenie czystości pochwy.
Ponadto u pacjentki wykonywana jest cytologia, USG narządu rodnego w szczególnych przypadkach tomografia komputerowa. Przebywając w szpitalu lekarze mają możliwość wykonania laparoskopii diagnostycznej, dzięki której osiągają pełniejszy obraz zaawansowania zapalenia obserwowanego w obrębie narządów rodnych oraz możliwość pobrania do badania próbek materiału w celu zidentyfikowania rodzaju bakterii. W niektórych przypadkach ginekolog decyduje się na przeprowadzenie badań pod kątem chorób wenerycznych.
Leczenie zespołu bólowego miednicy mniejszej
Lekarz, aby uśmierzyć ból zleca pacjentce leki przeciwbólowe i przeciwzapalne a także wdraża leczenie hormonalne oparte na lekach antykoncepcyjnych, w przypadku wystąpienia u chorej stanów depresyjnych pacjenta kierowana jest do neurologa lub psychiatry, który przepisuje odpowiednie dla jej przypadku leki antydepresyjne.
- Ginekolog po rozpoznaniu zespołu bólowego miednicy mniejszej wdraża antybiotykoterapię, aby nie dopuścić do dalszego rozwoju choroby.
- W przypadku stwierdzenia choroby wenerycznej takiej jak chlamydia czy rzeżączka koniecznie leczeniem musi zostać objęty partner seksualny zarażonej kobiety.
- Jeżeli przyczyną dolegliwości bólowych w obrębie miednicy mniejszej jest uszkodzenie nerwów, lekarz może zlecić wstrzyknięcie środka znieczulającego tzw. „blokady”.
- Nieleczone stany zapalne w obrębie narządów rodnych kobiety, prowadzą do zbliznowaceń, które utrudniają a czasami uniemożliwiają zajście w ciąże lub powstanie ciąży pozamacicznej.
Leczenie chirurgiczne związane zespołem bólowym miednicy mniejszej może zmierzać do usunięcia części sromu z powodu zespół bolesnego sromu, usunięcia zmian chorobowych w macicy, usunięcie jajowodów i jajników. Najczęściej wykonywanym zabiegiem chirurgicznym jest uwalnianie zrostów otrzewnowych, i zrostów w miednicy mniejszej, dzięki czemu dolegliwości bólowe znacznie się zmniejszają. Specjaliści w dziedzinie ginekologii uważają, że skuteczne leczenie zespołu bólowego miednicy mniejszej wymaga czasami współpracy wielu specjalistów takich jak: psychologa i fizjoterapeuty.