Bagno zwyczajne – właściwości lecznicze, zastosowanie, sposób użycia

Bagno zwyczajne

Bagno zwyczajne (Ledum palustre) okazjonalnie znane, jako bagienna herbata, jest zielem, które można znaleźć na bagnach na terenie Polski, oraz krajów Europy Północnej, Stanów Zjednoczonych i Kanady. W Polsce roślina ta jest spotykana na torfowiskach, w lasach sosnowych, objęta jest ochroną gatunkową. Był czas, kiedy roślina ta była używana, jako środek owadobójczy w Skandynawii. Później stosowano ją także, jako alternatywę dla herbaty. Należy jednak wspomnieć, że spożywanie tego zioła lub jego ekstraktów w nadmiarze może powodować zawroty głowy i bóle głowy.

Bagno zwyczajne – właściwości lecznicze

Stwierdzono, że bagno zwyczajne ma szereg właściwości zdrowotnych ze względu na jego działanie antyseptyczne. Skuteczność tej rośliny została ustalona i dlatego jest bardzo korzystna dla osób cierpiących na różne choroby. Jak wspomniano wcześniej, ludzie ze Skandynawii używali Bagna zwyczajnego, od 13 wieku, nie tylko po to, aby pozbyć się wszy, ale także, aby wyeliminować inne szkodniki znalezione w domu. Po raz pierwszy leczniczo zastosowano tą roślinę w leczeniu zakażeń gardła i kaszlu. Jej początkowe zastosowanie medyczne wynikało głównie z właściwości antybiotycznych.

Medycyna homeopatyczna wykorzystuje roślinę w celach leczniczych. Leki homeopatyczne do podawania doustnego obejmują leczenie sztywnych i bolesnych stawów, zwłaszcza, gdy ból zaczyna się w stopach i kostkach i przemieszcza się do góry. Od 1995 roku Bagno zwyczajne jest reklamowane, jako lek homeopatyczny w leczeniu choroby z Lyme. Początkowo zalecany przez holistycznego lekarza weterynarii w Connecticut do leczenia objawów choroby z Lyme u koni, psów i kotów. Roślina jest obecnie zalecana przez niektórych lekarzy alternatywnych, właśnie, jako leczenie choroby Lyme u ludzi. Istnieje kilka doniesień o jego sukcesie w leczeniu tej bolesnej choroby.

Na bazie bagna zwyczajnego produkowany jest lek korzystny dla osób cierpiących na nocne poty. Osoba odczuwająca takie dolegliwości może także mieć uczucie swędzenia w stopach i kostkach. Ponadto takie osoby mają skłonności do zwichnięcia kostek, mogą czuć się rozdrażnione, nietolerancyjne, strachliwe. Leki zawierające w swoim składzie bagno zwyczajne mają działanie uspokajające. W Polsce bagno zwyczajne stosowane jest przeciw molom i rozkładane w szafkach.

Bagno zwyczajne – zastosowanie

Roślina jest stosowana przede wszystkim, jako środek pierwszej pomocy, aby zapobiec infekcji. Skutecznie leczy takie dolegliwości jak:

  • Siniaki
  • Ukąszenia owadów
  • Rany, nacięcia, urazy
  • Efekt czarnych oczu i inne uszkodzenia oczu
  • Napar z ziela stosowany jest do płukania w chorobach jamy ustnej i na ból zębów.

Stosowanie bagna zwyczajnego we własnym zakresie pomaga uniknąć różnego rodzaju zakażeń, szczególnie ciężkich przypadków, takich jak zakażenia spowodowane jakimkolwiek urazem oczu, stłuczeniami ukąszeniami owadów, skaleczeniami, a także wszelkimi rodzajami urazów. Ponadto pomaga osobom cierpiącym przy:

  • Bólach reumatycznych
  • Bolesności dużych palców u pacjentów z dną moczanową
  • Obrzękniętych, spuchniętych i sztywnych ścięgnach
  • Rozkurczowo w stanach zapalnych oskrzeli i tchawicy (smarowanie ciała)
  • Stanach zapalnych skóry takich jak: trądzik, wrzody, opryszczki, grzybice.
  • Choroby infekcji wirusowych z takimi objawami jak: katar, kaszel, dreszcze ( zewnętrznie).

Bagno zwyczajne – sposób użycia

Bagno zwyczajne jest wiecznie zielonym krzewem, rosnącym dziko osiągając wysokość do 150 cm. Ma wąskie, ciemne, aromatyczne liście, suszone lub świeże. Stosowane są przede wszystkim w leczeniu homeopatycznym, ale były również stosowane w medycynie rdzennej. Do przygotowywania środków leczniczych wykorzystywane jest świeże ziele w kwiecie, suszone, a następnie sproszkowane.

Aby przygotować laktozę lekarstwa homeopatycznego, cała roślina jest zbierana, gdy zaczyna się kwitnienie latem. Chociaż zbierane są całe rośliny, do przygotowania leku wykorzystuje się tylko końcówki liściowatych pędów ziół. Po zebraniu wymaganych części rośliny są one suszone, sproszkowane i zanurzane w roztworze zawierającym wodę i alkohol. Produktem końcowym jest bardzo silny lek homeopatyczny, stosowany w leczeniu wielu stanów i ich objawów.

Bagno zwyczajne może być użyte, jako świeże lub suszone w celu otrzymania naparu (herbaty) lub wywaru. Roślina jest dostępna w handlu również w tabletach, dawkowanie zależy od leczonych objawów.

Napar: najczęściej stosowany jest w przypadku chorób infekcyjnych: przeziębienie, katar, kaszel.

Około 50 gram suszonego bagna zwyczajnego należy zalać dwiema szklankami wrzącej wody, Zaparzać około 15 minut. Przecedzić i spożywać 4 razy dziennie po jednej łyżce. W innych dolegliwościach, należy podawać napar do 3 razy dziennie po 2 łyżki. Można go również wykorzystać do płukania gardła i jamy ustnej oraz robienia okładów. Zaleca są także kąpiele przy użyciu naparu w przypadku chorób reumatycznych.

Nalewka – na bazie alkoholu i bagna zwyczajnego, może znaleźć zastosowanie do wcierania w skórę oraz włosy. Można ją spożywać doustnie do 4 razy dziennie po 5 l.

Mazidło – przygotowane na bazie bagna zwyczajnego należy wcierać w skórę a następnie zabezpieczyć bandażem. Czynność można powtarzać 2 razy dziennie.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Polecane

Widlicz Zeillera – właściwości lecznicze, zastosowanie, sposób użycia
Widlicz Zeillera (łac. Diphasiastrum zeilleri), zwany inaczej widłakiem Zeillera lub...
Tobołki przerosłe – właściwości lecznicze, zastosowanie, sposób użycia
Tobołki przerosłe (Thlaspi perfoliatum L.) – świat roślin to nieodzowny...
Róża kutnerowata – właściwości lecznicze, zastosowanie, sposób użycia
Róża kutnerowata (Rosa tomentosa Smith), będąca jednym z przedstawicieli rodziny...
Sierpik barwierski – właściwości lecznicze, zastosowanie, sposób użycia
Sierpik barwierski (Serratula tinctoria L.) jest wieloletnią rośliną zielną, należącą...