Biedrzeniec mniejszy – właściwości lecznicze, zastosowanie, użycie

Biedrzeniec mniejszy

Biedrzeniec mniejszy (Pimpinella saxifraga) jest rośliną wywodzącą się z rodziny roślin selerowatych. Z pewnością każdy z nas zetknął się z nią w swym życiu już nieraz, choć niekoniecznie zdając sobie z tego sprawę; biedrzeniec mniejszy jest niezmiernie popularny na całym Starym Kontynencie, jak i również w sporej części Azji. W naszym kraju należy do roślin pospolitych, rosnąc sobie dziko w rozmaitych miejscach. Jego powszechność przyczyniła się nawet do tego, że potocznie biedrzeniec mniejszy nazywany jest po prostu… zielskiem. To nazwa niezbyt ładna, tym bardziej, że biedrzeniec mniejszy zdecydowanie zasługuje na przyjrzenie mu się z należytą uwagą.

Biedrzeniec mniejszy – czym się wyróżnia?

Omawiana roślina osiąga najczęściej wysokość 60 cm (jej krewny, biedrzeniec wielki, rośnie zwykle nawet do metra). Bardzo znamienną cechą biedrzeńca mniejszego jest fakt, iż liście rosną nieomal zawsze jedynie w jego dolnej partii, zaś górna część pozostaje… prawie bezlistna. Kwitnięcie biedrzeńca mniejszego objawia się niewielkimi kwiatkami, które układają się w baldachy (kwitnie natomiast od czerwca do września). Nasza roślinka również owocuje, natomiast jej owoc – wkrótce po osiągnięciu dojrzałości – ulega rozpadowi na dwie części; nasiona przenoszone są przez wiatr. Biedrzeniec mniejszy to roślina trwała, która odznacza się całkiem specyficznym zapachem, podobnym do aromatu pietruszki – choć wizualnie, roślina przypomina kminek.

Biedrzeniec mniejszy – co zrobić, by spełnił swe zadanie?

Zielarstwo bardzo dobrze zna biedrzeńca mniejszego: jego właściwości lecznicze nie są mu obce. Przeciwnie, są bardzo doceniane – dzięki nim, biedrzeniec mniejszy stosowany jest w celach zielarskich od dawien dawna. Roślinę tę zaliczamy do bylin – jest wszędobylska i nie dotyczą jej żadne przepisy, które zmuszałyby nas do jakichkolwiek ograniczeń w jej zbieraniu. Co jednak konkretnie sprawia, że biedrzeniec mniejszy zbierać warto? Dlaczego przydatny jest w zakresie zdrowia?

Otóż, leczniczo wykorzystywane są jego korzenie (Radix Pimpinellae) oraz kłącze. Te pierwsze powinniśmy wykopywać jednak wiosną bądź też jesienią. Surowiec leczniczy zawarty w częściach biedrzeńca wymaga suszenia, a robi się to w pomieszczeniach ciepłych i mocno przewiewnych. Dość wysoka temperatura jest więc wskazana, ale roślina nie może być wówczas wystawiona na oddziaływanie promieni słonecznych.

Bardzo ważna jest metoda przechowywania wysuszonego biedrzeńca, a musimy zwrócić na nią uwagę szczególną, gdyż różni się ona od metody przechowywania przeważającej części innych ziół. W przeciwieństwie do tej większości, wysuszony biedrzeniec mniejszy powinien być przechowywany w zamkniętych szczelnie pojemnikach! Jest to konieczne, gdyż wysuszony surowiec jest dość higroskopijny, a do tego – lubiany przez owady.

Biedrzeniec mniejszy – zastosowanie lecznicze

Biedrzeniec mniejszy, mimo swoich pozytywnych właściwości, nie może być niestety uznany jako wyłączny środek leczniczy. Jego zastosowanie w chorobach i dolegliwościach ma raczej charakter wspomagający, pomocniczy. Jako wsparcie jest jednak bardzo doceniany, a może nim służyć np. w przypadku odmy lub różnych innych schorzeń dróg oddechowych. Wskazane jest również posiłkowanie się nim w innych celach, ponieważ ma on także działanie rozkurczowe, wykrztuśne i sekretolityczne.

Co równie istotne, biedrzeniec mniejszy cechuje się dobroczynnym oddziaływaniem na pracę układu pokarmowego. Dlatego właśnie można i warto używać go w przypadku uciążliwych zaparć, jak i również przy biegunce lub wzdęciach. Kiedy jednak cierpimy na pewne problemy z układem moczowym (jak np. kamica moczowa, dna moczanowa czy zapalenie układu moczowego), biedrzeniec mniejszy również może przyjść z pomocą, ponieważ sprawdza się w tych dolegliwościach znakomicie.

Czemu biedrzeniec mniejszy zawdzięcza swoje zalety? To dzięki jego składowi, w który wchodzą: pochodne kumarynowe (pimpinelina, bergapten, umbeliferon), olejek lotny, jak i również garbniki, substancje białkowe i żywicowe, skrobia oraz węglowodany.

Biedrzeniec mniejszy – sposób użycia

W jakiej jednak konkretnej postaci podaje się biedrzeńca mniejszego, aby wykazał się swoimi walorami leczniczymi? W tych celach otóż przygotowuje się głównie odwar z tej byliny. Odwar ów należy jednak spożywać w niewielkich ilościach; optymalną dawkę stanowi branie po pół łyżeczki, trzy razy dziennie. Trzeba bowiem pamiętać, iż nadmierne spożycie odwaru z biedrzeńca nie przyczyni się do poprawienia stanu naszych nerek. Takiego odwaru można używać równie dobrze do płukania i przemywania gardła, a wtedy nie musimy martwić się proporcjami.

Reasumując – czy biedrzeniec mniejszy naprawdę zasłużył sobie na nazywanie go „zielskiem”? Cóż, tak lekceważąco mogą odnosić się do tej rośliny jedynie ci, którzy nie mają pojęcia, w jak pozytywne właściwości ona obfituje. Z drugiej strony – biedrzeńca mniejszego nazywa się tak nie bez powodu: to właśnie ze względu na jego powszechność. Skorzystajmy więc z niej i zróbmy użytek z tego „zielska”. Jeśli cierpimy na którekolwiek ze wspomnianych schorzeń, ziele biedrzeńca może mile nas zaskoczyć.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Polecane

Widlicz Zeillera – właściwości lecznicze, zastosowanie, sposób użycia
Widlicz Zeillera (łac. Diphasiastrum zeilleri), zwany inaczej widłakiem Zeillera lub...
Tobołki przerosłe – właściwości lecznicze, zastosowanie, sposób użycia
Tobołki przerosłe (Thlaspi perfoliatum L.) – świat roślin to nieodzowny...
Róża kutnerowata – właściwości lecznicze, zastosowanie, sposób użycia
Róża kutnerowata (Rosa tomentosa Smith), będąca jednym z przedstawicieli rodziny...
Sierpik barwierski – właściwości lecznicze, zastosowanie, sposób użycia
Sierpik barwierski (Serratula tinctoria L.) jest wieloletnią rośliną zielną, należącą...